Przeniesione z forum do bluzgania

[Mia]

U mnie najwyraźniej nie. Zresztą nic dziwnego. Mieszkam na wsi (no, na siłę pod maleńkim miasteczkiem). Nie słyszałam o czymś takim.

Hej, serio - ja teoretycznie już to rozumiem, tylko w praktyce nijak.
Albo co do homoseksualistów - (zaznaczam - nie wiem, czy mam najświeższe informacje) dlaczego to jest uważane za grzech (to pytanie retoryczne)?

[Furia]

Bo się sperma marnuje i uprawiają seks pozamałżeński.

[Kazuś]

Bo to w bardzo prostej linii wynika z Biblii. A jak wiadomo Biblia, jest fundamentem doktryn religii chrześcijańskich.

[Mia]

Och, toż to było pytanie retoryczne. ;) Ale nie wszędzie pozamałżeński. O ile się nie mylę, np. w Hiszpanii małżeństwa homoseksualne są dozwolone.

Szczerze mówiąc, nie widzę w takich związkach jakichś strasznych rzeczy. Czy oni robią komuś jakąś krzywdę?

[Kazuś]

Jak zaczną adoptować dzieci to i owszem. Póki:
- nie opowiadają mi zbyt nachalnie o swojej orientacji
- nie próbują mnie przekonać, że to ja jestem nienormalna
- nie próbują mi opowiadać o swoich fantazjach
- nie próbują adoptować dzieci.
Jak dla mnie każdy może robić w swojej sypialni co mu się podoba, dopóki nie próbuje mnie w jakikolwiek sposób do tego zaangażować. Oczywiście pedofilii jestem przeciwna. I zastanawia mnie jedno. Skoro homo uważają, że są całkiem normalni to czemu to co chwilę podkreślają. Ludzie nie mający wątpliwości co do swojej normalności nie wspominają o tym...
Jeśli ktoś, by potwierdzić swoją normalność musi usiąść na środku ulicy oflagowany, to moim zdaniem jest coś nie tak. Bez względu czy to homoseksualista czy zbieg z psychiatryka czy człowiek po prostu głupi.

[Mia]

Ależ ja nie mówię o adoptowaniu dzieci przez pary homo! Póki co żyjemy w społeczeństwie, gdzie taka sytuacja jest uznana za dziwna, a dziecko mogą wytykać rówieśnicy. Dorośli zresztą też.

Tak samo jak w innych punktach. Ja mówię, że są normalni. Tacy, jak inni ludzie i orientacja nie jest powodem do tego, żeby traktować ich w jakichś sposób wyjątkowo.

A co podkreślania normalności. Czy ja wiem, nie umiem wczuć się w ich skórą. Ale jeśli np. zewsząd są atakowani, to aż tak bardzo się temu nie dziwię.

[Ghost Rider]

Ja ostatnio jechałam bardzo zatłoczonym autobusem. I akurat stałam obok dwóch panów, którzy, mówiąc brzydko acz dosadnie, obśliniali się ile wlezie. Mnie tam to nie przeszkadzało, w Krakowie jest mnóstwo studentów, często ktoś z kimś się na ulicy całuje. Natomiast przeszkadzało mi to, że jeden z panów wbił mi łokieć w żebra. Gdy poinformowałam ich o mojej niewygodzie, spojrzeli na mnie z pogardą i mruknęli coś o karygodnym braku tolerancji.
Ale przynajmniej się troszkę odsunęli.

[Mia]

To już była przesada... A poza tym, szczerze mówiąc, nie lubię zbytnio okazywania sobie publicznie uczuć. Niezależnie od płci.

[Kazuś]

Też tego nie lubię. Obściskujące się pary, niezależnie od płci, budzą we mnie wstręt. Szczególnie nie podoba mi się taka typowa "pokazówka". Na pewno wiecie o co mi chodzi. "Przytulę się do niego żeby mi zazdrościły", "Pocałuję ją żeby wiedział, że jest moja"...

[Mia]

Tak! Wiem, o co chodzi. Albo, żeby pokazać, że nie jest się samemu i żeby tak zwani "single" poczuli się gorzej.

To znaczy, trzymanie się za rękę przejdzie. ;)

[Kazuś]

Trzymanie się za rękę jasne, że przejdzie. Dyskretne przytulenie się również. Jakiś czas temu miałam okazję obserwować na weselu kuzyna mojego chłopaka i jego dziewczynę. Bardzo czule się nią opiekował (odsuwał krzesło, podawał szklankę, zmieniał talerze, szukał wsuwki gdy jej zginęła, całował w czółko i tak dalej...) i nie raziło mnie to. Znam trochę tego chłopaka z gimnazjum i w życiu się czegoś takiego po nim nie spodziewałam. Myślałam, że nigdy nie zauważy/nie doceni dziewczyny zaślepiony swoimi ambicjami i szerokimi zainteresowaniami. Byłam naprawdę mile zaskoczona.
EDIT: Ale to chyba w sumie mniej więcej rodzinne. Mój też ma takie zrywy. Na szczęście tylko zrywy, bo nie zawsze lubię jak się mną ktoś aż tak bardzo opiekuje.